Πόθια

Αναρτήθηκε από ΕΓΨ την Πέμπτη, 17 Φεβρουαρίου, 2011

Από την ώρα που το βαπόρι μπαίνει στο απλόχωρο λιμάνι της Πόθιας, μεταφέρεσαι σε παλιούς καιρούς, που ταξιδεύουν από αιώνες, ασάλευτοι κι αμίλητοι μέσα στο χρόνο,  οσμίζεσαι τον αέρα, και νιώθεις το θυμάρι να σμίγει με τη θαλασσινή αρμύρα.

Μια παράξενη γαλήνη ανασαίνει στο λευκό τοπίο με τα κυβικά σπίτια, τα καθαρά πετροστρωμένα σοκάκια και τους ήσυχους ανθρώπους, όταν, καβάλα στο γαϊδουράκι, ανηφορίζεις το παλιό χωματόδρομο που σε βγάζει στη Χώρα.