Tου Ψυχού, Ι.
Αναρτήθηκε από ΕΓΨ την Δευτέρα, 28 Ιανουαρίου, 2013
του Γιώργου Τυρίκου – Εργά
υποψήφιος διδάκτορας λαογραφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Μέσα στην πήλινη κούπα
βάλε νερό της γηστέρνας,
ρίξε ένα κλωνάρι
από το δεντρολίβανο της αυλής
και λύσε τα μαλλιά σου.
Με την παλιά κοκκάλινη
χτένα, βουτώντας
την στο μυρωμένο μίγμα κάθε τόσο
προσπάθησε να ξεχάσεις
πως είσαι πια μεγάλη
-δεν πειράζει που τα μαλλιά σου είναι λευκά.
Οι επισκέπτες σου σήμερα είναι άχρονοι
δίχως αίσθηση ή μνήμη των χρόνων που πέρασαν.
Στο τραπέζι σου, δίπλα στο καντήλι,
ένας μαστραπάς κρασί, λίγα κοντά ποτήρια
βρασμένο στάρι
πάνω σε πάλλευκο τραπεζομάντηλο
περιμένουν την ομύγηρη.
Χτενίσου αργά, η ομύγηρη δεν θα έρθει ακόμα
η ομύγηρη ειναι εδώ
πάντα αργούν και πάντα μας περιβάλλουν
οι οικείοι νεκροί.